Zaman yalnızca içinde balık tuttuğum bir akarsu. Suyundan içerim ve içerken kumlu dibini görüp anlarım ne kadar sığ olduğunu. Cılız akıntısı kayıp gider ama kalır sonsuzluğu. Ah, daha derinden içebilsem! 

Gökyüzünde bir balığım ben , altımda çakıl gibi yıldızlar... Doğduğum günkü kadar bilge olamadığıma üzülürüm her dem. 

Akıl bir balta, kavrayıp aralar yolunu olayların esrarına....Beynimin tünel kazmak için bir araç olduğunu söylüyor içgüdülerim...

Ormana gittim çünkü bilerek yaşamak istedim. Yaşamın yalnızca asıl gerçeklerine yönelmek ve öğrenip öğrenemediğimi görmek için ve bir de ölüm kapımı çaldığında, aslında hiç yaşamamış olduğumu düşünmek için gittim oraya... Anlamlı ve yürekten yaşamak ve yaşamın tüm özünü içime çekmek, yaşama dair olmayan her şeyi hallaç pamuğu gibi atarak bir Spartalı gibi, azimli ve güçlü yaşamak, bir tırpanla otları biçerek genişçe bir patika açmak, yaşamı bir köşeye sıkıştırarak en küçük terimlerine sadeleştirmekti isteğim.

Henry David Thoreau

Nerede ve niçin yaşadım